Ik heb het niet over het feit of wij vrouwen het wel of niet zwaar hebben. Dit zijn slechts feiten die ik tegenkom bij mijn vrouwelijke klanten en waarin ik mijzelf ook weer herken. De ene dag is het andere niet. En het ene moment op een dag is ook niet het andere. Waar het mij om gaat is, dat ik het zie, het accepteer voor wat het is en weer door. Eventueel pas ik het een en ander toe.
Waar heb ik het eigenlijk over? Horrormonen!
Wie kent ze niet? Ja, ik noem deze stofjes horrormonen, dat helpt mij om er iets luchtiger mee om te gaan, want oh my… wat kan ik er last van hebben. Nu, 2 zwangerschappen en twee kindjes verder, kan ik beamen dat de hormonen mijn leven hebben geleid in die periodes en een poos daarna.
Natuurlijk zijn ze nu nog aanwezig maar ze leiden mijn leven niet in zo’n grote mate. Wel hebben ze invloed op hoe ik mij voel ook in kleding.
Herken jij dit?
Je hebt je outfit klaargelegd voor de volgende dag. Je weet wat je die dag te doen staat, dus je outfit is supergeschikt voor de gelegenheid. De volgende ochtend word je uitgeslapen wakker. Hoppaaa. Je trekt je super outfit aan en je verwacht dat ‘wow’ moment. Je wacht. En wacht. Ondertussen heb je je helemaal klaargemaakt voor de dag en dat ‘wow’ moment laat maar op zich wachten. Het komt simpelweg niet. Je blouse zit niet lekker. Je broek knelt bij je buik. Grrr. Gefrustreerd ren je naar boven en trekt je veilige outfit aan. Je kijkt in de spiegel. Geen wow effect. Ok. Veilig met wow topje combineren? Ja, ja..je komt in de buurt van het ‘wow’ effect. Oh boy, terug naar veilig, want je wil eigenlijk helemaal niet opvallen, vandaag. Terug in je schulp.
Of dit?
Die ene jurk heb je al een jaar niet aangehad. Je hele systeem, je hormonen waren het afgelopen jaar ontregeld. Nu is het allemaal wat stabieler en jij zit lekker in je vel. Maar wat doe je met die jurk? Je trekt het aan. Nee hoor. Zit niet zoals 2 jaar geleden. Dan maar weer terug in de kast, misschien komt het moment wel weer. Misschien als je je buik inhoudt. Misschien als je een paar kilo’s kwijtraakt. Misschien als je … hold! Nu mag je ophouden. Doe die jurk in een doos met tekst ’twijfel’ en trek deze volgend jaar weer aan. Is het hem weer niet? Geef je jurk aan iemand anders die er wel superblij van wordt.
Ik heb dat ook…
met een rok met bloemen. In opwelling gekocht. Het zat prachtig. Lila paarse ondergrond met grote bloemen in verschillende kleuren erop. Prachtig, vrouwelijk en vrolijk. Alleen heb ik één klein probleempje. Mijn buik. Het ene moment lijk ik wel zwanger en het andere moment heb ik bijna een sixpack. Dat is mijn bijzondere buikprobleem. Het ene moment past het rok wel, maar op het moment dat ik het wil dragen, heb ik geen buik en blijft het rokje niet hangen. Dramatisch. Horrormonen. Dus. Rok nog nooit in die twee jaar dat dat ik het heb gedragen. Het -wat als- komt niet. En toch kan ik geen afscheid nemen van het rok. Want het is zooo mooi.
En die groene jurk
Ja, die groene jurk die ik al …ik weet niet hoelang… niet heb gedragen. Het is werkelijk een plaatje. Maar als ik het aantrek, lijk ik wel vierkant. Wat is er mis met de jurk? HELEMAAL NIKS. Ik en de jurk passen niet bij elkaar. Het model en de lengte maken dat ik me erg oncomfortabel in de jurk voel. Het is hier en daar net te strak en door de ‘verkeerde’ lengte lijken mijn benen dubbel zo dik. Een miskoop, zou je zeggen. Nou, niet echt. Want het is een jurk die ik graag droeg, een paar jaar en één zwangerschap geleden. Geef ik hem aan iemand anders, die er wel blij van word.
Hormonen of niet, acceptatie van je lijf
Mijn mamabuikje en mijn figuur accepteren en me ernaar kleden zodat mijn schoonheid benadrukt wordt, is wat ik alle vrouwen die bij mij komen, meegeef. De acceptatie dat die horrormonen een rol hebben in mijn leven en in de jouwe, dat je lijf verandert naarmate je ouder wordt, je figuur niet meer is zoals zij eerder was. De acceptatie en dankbaarheid voor mijn prachtige kinderen die ik op de wereld heb gezet en zie opgroeien, een wonder. Ik omarm mijn lijf en koester haar. En ik kleed haar zodat zij mooi door het leven gaat. Want ze leeft maar een keer.
Wie is ik? Klik hier en lees mijn verhaal.
